| تعداد سوالات | |
| 11 |
| مدت زمان | |
| 3 دقیقه |
کمال طلبی ، کمال گرایی Perfectionism ، یا کمال پرستی در روانشناسی به باوری اطلاق می شود که در آن فرد کارها را باید به روشی وسواسی و پرفکت انجام دهد. از دیدگاه روانشناسان کمال گرایی ، با اختلال وسواس و اجبار، در ارتباط است. به صورتی که فرد خود را مجبور می کند تا کارها را وسواس گونه و عالی انجام دهد و اگر نتیجه ای غیر از این حاصل شود، فرد آن را نمی پذیرد.
پارکر محقق دانشگاه جان هاپکینز، تعریف ساده ای از کمال گرایی دارد. او می گوید: انسانهای کمال طلب ، فشاری دائمی برای حرکت به سمت هدف های غیر قابل دستیابی در درون خود احساس می کنند. آنها ارزش خودشان را با کارایی خودشان و دستاوردهایشان می سنجند.
در تست کمال گرایی Perfectionism افراد از نظر شدت و درجات مختلف کمال گرایی ، به گروههای زیر دسته بندی می شوند.
افراد کمال گرا معمولا در کودکی آموخته اند که دیگران، با توجه به میزان کارایی آنها در انجام کارها، برای آنها ارزش گذاری می کنند. در نتیجه در صورتی به خود بها میدهند که مورد قبول دیگران واقع شوند. چون عزت نفس ایشان، براساس معیارهای خارجی پایه ریزی شده است، نسبت به نقطه نظرها و انتقادات دیگران آسیب پذیر و به شدت حساس می‌شوند.
آیا احساسات و افکار با کمال گرایی ارتباط دارند؟
بعضی از احساسات ، افکار و باورهای منفی ذیل، احتمالا با کمال گرایی مرتبط هستند:
ترس از بازنده بودن در افراد کمال گرا : افراد کمال گرا ، غالباً شکست را با از دست دادن ارزش و بهای شخصی مساوی می‌دانند.
ترس از اشتباه کردن در افراد کمال گرا : افراد کمال گرا ، غالبا اشتباه را مساوی با شکست تصور می‌کنند. موضع آنها در زندگی حول و حوش اجتناب از اشتباه است. کمال گرایان فرصتهای یادگیری و ارتقا را از دست میدهند.
ترس از نارضایتی در افراد کمال گرا : برای افراد کمال گرا ، اینکه دیگران شاهد نقایص یا معایب کارشان باشند، ایجاد وحشت می کند. به همین دلیل،کامل بودن را تلاشی برای گرفتن حمایت از دیگران به جای انتقاد می‌دانند.
همه یا هیچ پنداری در افراد کمال گرا : افراد کمال گرا ، بندرت بر این باورند که در صورت به پایان رسیدن یک کار، بطور متوسط هنوز با ارزش هستند و در دیدن دورنمای موقعیتها دچار مشکل می شوند.
تاکید بسیار بر روی بایدها در افراد کمال گرا : زندگی افراد کمال گرا ، غالبا براساس لیست پایان ناپذیری از بایدها بنا شده است، که با قوانین خشکی برای هدایت زندگی آنها به خدمت گرفته می‌شود. افراد کمال گرا با داشتن چنین تاکیدهایی بر روی بایدها، به ندرت روی خواسته‌ها و آرزوهای خود حساب می‌کنند.
اعتقاد داشتن به این امر که دیگران به آسانی به موفقیت می رسند: افراد کمال گرا ، مشاهدات خود را به گونه‌ای جمع آوری می‌کنند، که بگویند افراد دیگر با کمترین تلاش، خطاهای کم، استرسهای عاطفی کمتر و بالاترین اعتماد به نفس به موفقیت دست می‌یابند. در عین حال افراد کمال گرا کوششهای خود را پایان ناپذیر و ناکافی تلقی می‌کنند.
