تست کمال گرایی Perfectionism


مبلغ آزمون
330,000 ریال
تعداد سوالات
11
مدت زمان
3 دقیقه

شروع آزمون


کمال طلبی ، کمال گرایی Perfectionism ، یا کمال پرستی در روانشناسی به باوری اطلاق می شود که در آن فرد کارها را باید به روشی وسواسی و پرفکت انجام دهد. از دیدگاه روانشناسان کمال گرایی ، با اختلال وسواس و اجبار، در ارتباط است. به صورتی که فرد خود را مجبور می کند تا کارها را وسواس گونه و عالی انجام دهد و اگر نتیجه ای غیر از این حاصل شود، فرد آن را نمی پذیرد.

پارکر محقق دانشگاه جان هاپکینز، تعریف ساده ای از کمال گرایی دارد. او می گوید: انسانهای کمال طلب ، فشاری دائمی برای حرکت به سمت هدف های غیر قابل دستیابی در درون خود احساس می کنند. آنها ارزش خودشان را با کارایی خودشان و دستاوردهایشان می سنجند

اینکه ارزش یک فرد براساس دست آوردها تعریف شود از بزرگترین اشتباهات ادراکی و تربیتی بشر است که زندگی سالم و تجربه زیستن را از او میگیرد. تقریبا در تمام الگوهای کهن موفق تعالی بشری تاکید برجدایی ذهن، احساسات و بدن از روح است و همچنین سطح انرژی که تجربه میشود. با این جدایی، اگر فردی بدنی ناقص داشته باشد یا گاهی دچار احساسات یا افکار منفی شود و یا بدلیلی گاهی سطح انرژی اش پایین باشد، بی ارزش شمرده نمی شود و اصالت به روح بشر است و بدین ترتیب امکان این وجوددارد که هر شخصی در هر شرایطی با قلبه بر احساس گناه و بی ارزشی راه خودشکوفایی را درپیش بگیرد.  

تست کمالگرایی چه اطلاعاتی به ما می دهد؟

در تست کمال گرایی Perfectionism افراد از نظر شدت و درجات مختلف کمال گرایی ، به گروههای زیر دسته بندی می شوند.

  • عدم کمال گرایی
  • کمال گرایی مطلوب
  • کمال گرا
  • کمال گرایی شدید
  • وسواس در کمال گرایی
 جدا از هر یک از نتایج فوق، مساله مهم و بسیار با ارزش در انجام تست کمالگرایی این خواهد بود که هر شخصی متوجه میشود از نظر سلامت ناخودآگاه در چه دسته بندی قرار میگیرد. نتایج فوق را میتوان به دو دسته کلی تقسیم کرد: 

کمالگرایی مطلوب: نشان دهنده این است که احتمالا تجربیات شخص، به طور کلی نگرش ها و باورهایی با برآیند مثبت در ناخودآگاه شخص ثبت نموده است.

سایر نتایج مربوط به کمالگرایی: هر نتیجه ای غیر از کمالگرایی مطلوب، علاوه بر نکات خاصی که در تفسیر آن نتیجه بیان شده، نشان دهنده وجود نگرش ها و باورهایی در ناخودآگاه فرد است که سمت و سوی آنها و برآیند آنها مثبت نیست و می بایست بررسی و توجه شود. در اینگونه موارد افراد طیف های مختلفی از عدم عزت نفس، عدم اعتماد به نفس و یا خودشیفتگی را تجربه میکنند که هریک به نحوی کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار می دهند.

علل کمال گرایی چیست؟

افراد کمال گرا معمولا در کودکی آموخته اند که دیگران، با توجه به میزان کارایی آنها در انجام کارها، برای آنها ارزش گذاری می کنند. در نتیجه در صورتی به خود بها میدهند که مورد قبول دیگران واقع شوند. چون عزت نفس ایشان، براساس معیارهای خارجی پایه ریزی شده است، نسبت به نقطه نظرها و انتقادات دیگران آسیب پذیر و به شدت حساس می‌شوند.

چه احساسات و افکاری با کمال گرایی ارتباط دارند؟

بعضی از احساسات ، افکار و باورهای منفی ذیل، احتمالا با کمال گرایی مرتبط هستند:

ترس از بازنده بودن در افراد کمالگرا : 

افراد کمال گرا ، غالباً شکست را با از دست دادن ارزش و بهای شخصی مساوی می‌دانند.

ترس از اشتباه کردن در افراد کمالگرا :

 افراد کمالگرا ، غالبا اشتباه را مساوی با شکست تصور می‌کنند. موضع آنها در زندگی پیرامون اجتناب از اشتباه است. کمال گرایان فرصتهای یادگیری و ارتقا را از دست می‌دهند.  

ترس از نارضایتی در افراد کمال گرا : 

برای افراد کمال گرا ، اینکه دیگران شاهد نقایص یا معایب کارشان باشند، ایجاد وحشت می کند. به همین دلیل،کامل بودن را تلاشی برای گرفتن حمایت از دیگران به جای انتقاد می‌دانند

همه یا هیچ پنداری در افراد کمالگرا :

افراد کمالگرا ، بندرت بر این باورند که در صورت به پایان رسیدن یک کار، بطور متوسط هنوز با ارزش هستند و در دیدن دورنمای موقعیتها دچار مشکل می شوند. بدین معنی که با تلاش برای انجام یک فرآیند جزئی به صورت عالی و بی نقص، از رسیدگی به کل فرآیند باز می مانند و تصویر کلی را از دست می دهند.

تاکید بسیار بر روی بایدها در افراد کمال گرا : 

زندگی افراد کمال گرا ، غالبا براساس لیست پایان ناپذیری از بایدها بنا شده است، که با قوانین خشکی برای هدایت زندگی آنها به خدمت گرفته می‌شود. افراد کمالگرا با داشتن چنین تاکیدهایی بر روی بایدها، به ندرت روی خواسته‌ها و آرزوهای خود حساب می‌کنند.

اعتقاد داشتن به این امر که دیگران به آسانی به موفقیت می رسند: 

افراد کمالگرا ، مشاهدات خود را به گونه‌ای جمع آوری می‌کنند، که بگویند افراد دیگر با کمترین تلاش، خطاهای کم، استرسهای عاطفی کمتر و بالاترین اعتماد به نفس به موفقیت دست می‌یابند. در عین حال افراد کمال گرا کوششهای خود را پایان ناپذیر و ناکافی تلقی می‌کنند. 

ادراک کلی افراد با کمالگرایی غیر نرمال از زندگی چگونه است؟

بسته به طیفی که از کمالگرایی غیر نرمال تجربه میشود، افراد تحت تاثیر ترس ها با شدت های متفاوت هستند و تصمیم گیری ها براساس نیروی ترس انجام میشود. ترس اصلی ترین عامل پایین نگه داشتن سطح انرژی است که زمینه ساز استرس بیش از حد و نهایتا اضطراب و تجربه انواع بیماریهای روان تنی یا سایکو سوماتیک هستند. حد بالای ترس باعث بی عملی در شخص و عدم اعتماد به زندگی و پیامدهای آن می باشد. در حقیقت در حد بالای این طیف، افراد از زندگی کردن می ترسند.

از سوی دیگر ترس از قضاوت شدن و ارزش گذاری توسط دیگران (و البته بی ارزش شدن در نظر دیگران) موجب شکل گیری گفتگوهای منفی و خود تخریب کننده ذهنی در شخص میگردد که کیفیت زندگی و شادی شخص را تحت تاثیر قرار میدهند.

در حقیقت این نگرش هایی که در اثر کمالگرایی هایی بیش از کمالگرایی نرمال در ناخودآگاه قرار میگیرند، شخص را از درون تخریب میکند و کیفیت زندگی فرد را بسیار کم میکند و علاوه براینکه فرصت تجربه کردن و رشد کردن و لذت بردن را از شخص میگیرد، از درون شخص به سایرین هم تسری پیدا میکند. بدین معنی که شخصی با کمالگرایی غیر نرمال، چهارچوب ها و باید و نباید های بسیاری دارد و سایرین را با این چهارچوب ها به طور ناخودآگاه مورد قضاوت قرار می دهد و ارزش گذاری میکند و این موجب میگردد که با خطای هاله ای که مرتکب میشود، بسیاری از فرصت ها را از دست بدهد.

سوالی که پیش می آید این است که چرا با وجود اینکه این نگرش ها تا این حد میتواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد، چرا همچنان والدین کمالگرا فرزندانی با کمالگرایی بیشتر و وخیم تر تربیت میکنند؟ 

نکته در اینجاست که مواردی که در اثر تجربیات اولیه زندگی درک شده اند و در ناخودآگاه قرارگرفته اند ، توسط خود شخص به راحتی قابل مشاهده نیست و آن حد از نگرش ها را نه تنها نرمال می داند بلکه می اندیشد که اگر کمی بیشتر توجه میکرده، دستاورد ها و زندگی مطلوب تری را تجربه می نموده است! از این رو است که انجام تست های روانشناسی معتبر مانند تست کمالگرایی سایت تست و تایپ، میتواند افراد را نسبت به نگرش های عمیق درونی و الگوهایی که در زندگی تجربه میکنند ، آگاه کند و زمینه را برای تغییر به کمک روان درمانگر مجرب ، مهیا کند.

آیا کمالگرایی قابل درمان است؟

به طور کلی پاسخ این است که کمالگرایی قابل درمان است اما باید توجه داشت که کمالگرایی به خودی خود معلول است و علت نیست پس حل آن باید از طریق ریشه ای انجام شود. البته برای درمان کمالگرایی میتوان همزمان که روی علت ها تمرکز شده است، روی نشانه ها هم کار کرد که این باعث میشود شخص در زمان کوتاهتری به تجربه بهتر برسد از این رو در ادامه برخی راههای کاهش کمالگرایی را توضیح خواهیم داد. 

اما وقتی میگوییم کمالگرایی یک معلول است، بدین معناست که باورهایی وجود دارد که حاصل آن شده رفتارهایی که آنها را کمالگرایی می نامیم. پس ریشه کمالگرایی نامطلوب، باور ها و نگرش های فرد می باشد که در نتیجه تجربیات زندگی از ابتدای کودکی کسب شده است. اما آیا باورها قابل تغییر هستند؟ به طور قطع نمیتوان گفت که باورهای ناخودآگاه قابل تغییر باشند یا حداقل کار ساده ای نیست و بین روانشناسان اختلاف نظر است اما نکته مهم این است که از هر لحطه ای از زندگی میتوان تصمیم گرفت و آگاهانه باوری را پذیرفت و با تمرین آن باور را در گروه باورهای ناخودآگاه قرار داد و آنچنان آن باور را با تمرین و آگاهی قدرت داد که در سیستم تصمیم گیری ناخودآگاه نسبت به باورهای قبلی در الویت تصمیم گیری ناخودآگاه قرارگیرند. به طور کلی میتوان باورهای زیبا و تعالی بخش را جایگزین باورهای محدود کننده تجربیات گذشته کرد و سرنوشت خود را به دست گرفت. 

راهبردهایی برای کاهش کمالگرایی

1. فهرستی از مزایا و معایب تلاش برای کامل بودن تهیه کنید.

وقتی فهرستی از هزینه ها و مزایا را خودتان تهیه می کنید، ممکن است متوجه شوید که هزینه های کامل بودن، بسیار زیاد است. ممکن است متوجه شوید که مشکلات مربوط به روابط، اعتیاد به کار، مشکلات خوردن و سوء مصرف مواد و سایر رفتارهای اجباری (به علاوه اضطراب همراه، احساس بی کفایتی و غیره) در واقع از مزایای کمال گرایی برای شما بیشتر است.


2. آگاهی خود را از ماهیت خودانتقادی افکار همه یا هیچ و چگونگی گسترش آن به سایر افراد زندگیتان افزایش دهید.

یاد بگیرید که افکار واقعی تر و منطقی تر را جایگزین افکار انتقادی خود کنید. وقتی متوجه شدید که از یک اجرای کم‌نقص انتقاد می‌کنید (خواه اجرای خودتان یا شخص دیگری)، خود را مجبور کنید متوقف شوید و به قسمت‌های خوب آن اجرا فکر کنید. سپس از خود سؤالاتی بپرسید: آیا واقعاً آنقدر بد است که من احساس می کنم؟ دیگران چگونه آن را می بینند؟ آیا این عملکرد نسبتاً خوبی برای فرد(ها) و شرایط درگیر است؟


3. در مورد آنچه می توانید انجام دهید واقع بین باشید.

با تعیین اهداف واقعی تر، به تدریج متوجه خواهید شد که نتایج "ناقص" به عواقب تنبیهی که انتظار دارید و از آن می ترسید منجر نمی شود. فرض کنید که هر روز برای ریلکس شدن و تناسب اندام شنا می کنید. شما 20 دور برای خود تعیین می کنید، حتی اگر به سختی می توانید 15 دور شنا کنید. اگر یک کمال گرا هستید، ممکن است به زودی از عملکرد خود ناامید شده و در مورد بهبود آن مضطرب شوید. از آنجایی که شما روی نتیجه تمرکز کرده اید، از تلاش های خود احساس لذت یا رضایت کمی به دست می آورید. حتی ممکن است شنا را رها کنید زیرا به اندازه کافی خوب نیستید.
یک رویکرد سالم تر این است که به خود بگویید 15 دور در حال حاضر به اندازه کافی خوب است. بنابراین بدون اضطراب به شنا کردن ادامه می دهید. شما لزوماً از تلاش برای پیشرفت دست نمی کشید، اما عمدتاً برای ورزش و آرامش شنا می کنید - برای هر تعداد دور که می توانید.


4. برای هر یک از پروژه های خود محدودیت های زمانی دقیقی تعیین کنید. وقتی زمان تمام شد، به فعالیت دیگری بروید.

این تکنیک، اهمال کاری را که معمولاً ناشی از کمال گرایی است، کاهش می دهد. فرض کنید باید منابعی برای یک مقاله پیدا کنید و همچنین برای یک امتحان مطالعه کنید. محدودیت های زمانی را تعیین کنید. به عنوان مثال: تصمیم بگیرید که فقط دو ساعت به جستجوی منابع اختصاص دهید، سپس چهار (و فقط چهار) ساعت دیگر را صرف مطالعه برای آزمون کنید. اگر به محدودیت‌های زمانی خود پایبند باشید، کل روز را صرف جستجوی منابع گریزان نخواهید کرد، و سعی نمی‌کنید تا آخر شب وقتی خیلی خسته هستید که اثربخش باشید، مطالعه کنید.


5. نحوه برخورد با انتقاد را بیاموزید.

کمال گرایان اغلب انتقاد را به عنوان یک حمله شخصی می بینند که باعث می شود آنها به صورت تدافعی پاسخ دهند. روی عینی تر بودن در مورد انتقاد و در مورد خودتان تمرکز کنید. به خود یادآوری کنید که اگر از اشتباه کردن دست بردارید، یادگیری و رشد را نیز متوقف خواهید کرد. به یاد داشته باشید که انتقاد یک چیز طبیعی است که باید از آن درس گرفت، نه چیزی که به هر قیمتی باید از آن اجتناب کرد.


در جمع بندی میتوان گفت که کمالگرایی قابل کنترل و کاهش و نهایتا درمان است که تجربه ای عالی برای شخص دربرخواهد داشت اما قدم اول آگاهی از وضعیتی است که در آن قرار داریم. اینکه در چه وضعیتی قرار داریم با تست های مختلف سنجش ناخودآگاه معتبر، از جمله تست کمالگرایی و پکیج ارزیابی و سنجش بالینی که در لیست تست های سایت تست و تایپ قابل دسترس است؛ امکان پذیر است. بعد از آگاهی از وضعیت موجود، تمرین ها یا کمک گرفتن از روان درمانگر مجرب مسیر را آسان و رسیدن به نتیجه را تسریع خواهد کرد.


شروع آزمون