پکیج ارزیابی و سنجش بالینی

خرید

کاربرد پکیج ارزیابی و سنجش بالینی که شامل تست های: سنجش نگرش نسبت به پدر، سنجش نگرش نسبت به مادر ، طرح واره یانگ، سنجش سوق دهنده ها در تحلیل رفتار متقابل وسنجش بازدارنده ها در تحلیل رفتار متقابل می باشد، خودشناسی عمیق و کشف باورها و نگرش های انسان می باشد‌.

 انسان ها براساس الگوها و باورهای ذهنی قبل از اینکه با منطق تصمیم گیری کنند، انتخاب خود را انجام داده اند و یا شیوه برخورد خود را به صورت ناخودآگاه با مسائل مختلف شخصی و اجتماعی و کاری را انتخاب کرده اند و در حقیقت پس از این انتخاب ناخودآگاه ، با منطق خود تصمیم‌گیری را توجیه می‌کنند و می پندارند که آگاهانه تصمیم‌گیری کرده اند. ریشه این باور ها در دوران کودکی فرد و ونحوه ارتباط او با والدین یا افرادی که شخص را بزرگ کرده اند شکل گرفته است.  این برخوردهای دوران کودکی سبب نگرش هایی نسبت به والدین و نحوه برخورد با مسائل می‌شود و حتی نحوه اداره زندگی فرد در مسائل مختلف از قبیل کسب و کار یا ارتباط با اطرافیان را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا شناخت این موارد و در صورت نیاز مطرح کردن آنها با روان درمانگر مناسب، باعث شناخت و بهبود کیفیت زندگی افراد می‌گردد.

به طور کلی تقریبا تمام انسانها بدون در نظر گرفتن اینکه در چه جغرافیایی و با چه فرهنگ و مذهبی متولد شده اند، دارای تعدادی باور و نگرش نادرست و یا تله های ذهنی هستند که شناخت و غلبه بر این موارد ، از چالش هایی است که باعث غنای زندگی شخصی و خودشناسی عمیق می گردد و این سفر  درونی، به نوعی معنای زندگی فرد می‌گردد. از سوی دیگر، انتقال این باورها و نگرش ها به صورت کاملا ناخودآگاه انجام می‌گیرد و این به این معناست که نمی‌شود والدین را بخاطر انتقال این نگرش ها و مدل ذهنی، مورد انتقاد قرار داد زیرا که آنها هم همین آموخته ها را تجربه کرده بودند و در حقیقت چیزی غیر از این نیاموخته بودند که بتوانند به نسل بعد از خود انتقال دهند.

در حقیقت تنها تکلیف بر عهده خواننده این مقدمه است که اگر این لحظه این مقدمه را مطالعه می‌کند، با انجام تست و در نهایت در صورت نیاز با کمک گرفتن از درمانگر مناسب، قطع کننده این سلسله انتقال باورها و نگرش های ناسالم به نسل بعدی باشد. از سوی دیگر در نهایت خودشناسی، انسان شفقتی را تجربه می‌کند که منشا گرفته از درک علت رفتارها و برخوردهای والدین یا نزدیکان می باشد. این شفقت به معنای شناخت و درک رنج خود و سپس کمک به دیگرانِ آماده پذیرش، برای درک رنج است نه تحمل رنج و این راه نهایتا به مفهوم همدلی و نوع دوستی در حد کمال منتهی میگردد و مسیری جز از میان آگاهی و درک رنج ها ندارد.