1398/10/03 8:13 PM - 4 سال قبل
در این مقاله میخواهیم در خصوص راه های رسیدن به خودشناسی صحبت کنیم، ابتدا به بررسی خودشناسی در خصوص زندگی وارن بافت که یکی از موفق ترین سرمایه گذاران قرن بیستم است، می پردازیم و در همین حال جنبه های مختلف رسیدن به خودشناسی را به صورت کامل‌تر شرح می دهیم.
وارن بافت اگر 5 هزار سال قبل به دنیا آمده بود احتمالا فرد موفقی نمی شد چون خود او در مورد این قضیه می‌‌گوید «من نمی توانم سریع بدوم و از درخت بالا بروم. منظورم این است که نمی توانستم به آن حیوانی که من را تعقیب می کند بگویم «صبر کن تا ببینی چطور من حساب کتاب مالی می کنم!». بنابراین من این جا هستم. من در زمان فعلی متولد شدم. من بسیار، بسیار خوش شانسم.»
زمانی که وارن بافت می گوید «خوش شانس» منظورش داشتن مادری است با قدرت ریاضی خوب و بسیار جاه طلب؛ پدری که یک دلال سهام و عاشق مردم بوده است و صداقت برای او ارزش داشته است.
مهم تر از همه، منظور او یک رهبر بالذات بودن با علاقه به پول و متولد شده در بزرگترین جامعه کاپیتالیست دنیا پس از یک بحران بزرگ است.
به دنیا آمدن برای تبدیل شدن به پولدارترین فرد روی زمین.
شرایط بافت بسیار عالی بوده است ولی اگر خوب دقت کنید تمامی افراد موفق برای اندیشیدن پول می گیرند. آن ها تصمیم های خود را به کمک اهرم هایی مانند کار بدنی، سرمایه و فناوری تقویت می کنند و هر چه جامعه بیشتر برای عواقب تصمیم های آن ها ارزش قائل شود، اهرم های بیشتری در اختیار این متفکران قرار می گیرد.
در مورد بافت باید بگوییم مردم از صمیم دل پول خود را برای سرمایه گذاری در اختیار او می گذارند.
این قضیه باید جالب باشد چون او هنوز در 88 سالگی کار می کند. هنوز فکر می کند. 80 درصد از روز کاری او یعنی 5 تا 6 ساعت صرف خواندن روزنامه ها، گزارش های مالی و سپس اندیشیدن در مورد جهان کسب و کار و فرصت های درون آن می شود.
اما این نوع تفکر نیست که باعث شده است او به این جا برسد.
یکی از محبوب ترین ایده های بافت دایره شایستگی است:
«من درون این دایره می مانم و در مورد چیزهایی که بیرون آن هستند نگران نیستم. تعریف بازی تان، جایگاهی که در آن جا موقعیت برتری و حاشیه امنیت دارید، بی نهایت مهم است.»
زمانی که بحث سهام به میان می آید، معنای این حرف تنها سرمایه گذاری در صنایعی است که او درک می کند، کسب و کارهایی که می تواند ارزیابی کند و مردمی که می تواند به درستی قضاوت کند.
با نگاه به سابقه فوق العاده درخشان او، مشخص است بافت در تعریف این دایره شایستگی عالی عمل کرده است. چطور این کار را انجام داده است؟ چرا او توانسته است موفق به انجام این کار شود؟
خب، از یک چیز مطمئن هستیم که تمام عمر خود روی آن کار کرده است.
وارن زمانی که کمتر از هفت سال سن داشت شروع به خواندن ریاضی کرد.
«من اعداد را دوست دارم. کار با اعداد را پیش از زمانی که حتی به یاد بیاورم شروع کردم. با اعداد سرگرم بودن حس خوبی داشت. همیشه به طریقی با اعداد بازی می کردم و سرگرم کننده بود با چند نفر دور یکدیگر جمع شویم و شرط ببندیم کدام تیله زودتر به انتها می رسد.»
ریاضی یک موضوع خوشایند برای شروع کسب اطلاعات در مورد خودتان است چون به شکل قابل توجهی فرضیه های شما را در دو دسته اشتباه و درست قرار می دهد. شما با ورودی های درست می توانید به حدس های معقولی دست پیدا کنید که چه کسی در مسابقه تیله بازی برنده خواهد شد.
درست به همین شکل می توانید سود مرکب خود را حساب کنید.
بازخورد اطرافیان در مورد رفتار و تصمیم های شما اولین سطحی است که می توانید با آن به خودشناسی دست یابید. این لایه همان دایره شایستگی تان است، یعنی درک زمینه بزرگتری که در آن زندگی می کنید، جا به جا می شوید و عمل می کنید، محلی که محدودیت های تان در آن قرار می گیرند و این که انتخاب های خاص چه واکنش هایی در پی خواهند داشت.
جنبه خوب توسعه خودشناسی از طریق آزمایش و خطا این است که درس هایی که می گیرید فوری و داده ها تضمین شده هستند. محیط شما و افرادی که اطرافتان هستند به صورت اجتناب ناپذیری به شما بازخورد لازم را می دهند. متاسفانه، معنای این حرف همچنین این است که امکان فرار از بخش «اشتباه» وجود ندارد. زمانی که اشتباه الزامی است، یادگیری درد دارد. همچنین برای پذیرش آن باید یک ذهن باز داشت و متاسفانه ما زیاد در این زمینه خوب عمل نمی کنیم.
اما اگر از این شرایط درس بگیرید، مزایای عالی دارد. ناگهان، هر مشکل به یک نقطه داده ارزشمند تبدیل می شود. یک آجر در دیوار که مرز دایره شما است.
برای وارن، یک کسب و کار سودآور همچنان می تواند یک کسب و کار بسیار بد و یک مدیر جوان ولی با وجود این با تجربه باشد و صبحانه عجیب او هنوز باعث شادی اش می شود و با آن که در چند سرمایه گذاری ناموفق بوده است ولی از آن ها نیز درس گرفته است.
امروزه، وارن بافت به واسطه سرمایه گذاری در تیم ها و شرکت های با صداقت بالا شناخته شده است. اما این چیزی نیست که او از مربی و استاد خود یاد گرفته است:
«بن گراهام به من یاد داد بر پایه کمیت چیزهای مختلف بخرم. بنابراین در اطراف (بازار سهام) به دنبال چیزی می گشتم که اسم آن را «ته سیگار» سهام می گذارم. شیوه ته سیگار برای خرید سهام این است که به خیابان می روید و به دنبال ته سیگارها می گردید و سپس این سیگار آشغال با ظاهر زشت و خیس را پیدا می کنید.
یک پک دیگر جا دارد. اما شما آن را بر می دارید و یک پک تان را می کشید. آن را دور می اندازید. ولی آن ته سیگار آزاد است و سپس به دنبال یک سیگار خیس با یک پک دیگر می گردید. این کاری بود که من سال ها انجام می دادم. ولی اشتباه است.»
اوج استفاده از این روش خرید سهام برکشایر هاتاوی در سال 1965 بود، شرکتی که بافت هنوز امروزه آن را اداره می کند. او سهام را با امید به یک پیشنهاد بهتر خرید ولی ارزش سهام به هدف 0.125 دلار نرسید، او با عصبانیت اکثریت سهام را خرید و تیم مدیریت را استخراج کرد.
بافت سپس شیوه خود را تغییر داد:
«امروزه من ترجیح می دهم یک کسب و کار شگفت انگیز را با یک قیمت منصفانه بخرم تا یک کسب و کار منصف را با یک قیمت شگفت انگیز.»
چنین تغییری در سطح دوم خودشناسی رخ می دهد یعنی: باورها و رفتار شما. برای توسعه خودشناسی باید بدانید که این سطح در مورد آگاهی از این است چه ویژگی ها و الگوهایی شخصیت تان را تعریف می کنند و چطور می توانید براساس آن رفتار و تصمیم های خود را ترسیم کنید. بازخورد بیرون ممکن است از این تغییرات حمایت کند ولی سرآغاز آن ها نخواهد بود.
به عقیده من بهترین راه برای ایجاد این تغییرات بررسی شخصیت تان به مرور زمان است. حتی اگر این تصاویر فوری شخصیت را روزانه، هفتگی، ماهیانه، هر سه ماه یک مرتبه یا سالیانه بگیرید، اما تصمیم گیرنده خود شما هستید.
اما نوشتن خاطرات کمک می کند. بافت این کار را با نامه های سالیانه خود به سهام داران انجام می دهد. هر سال او مهر تایید به تصمیم هایش می زند. او باید استدلال های خود را پیگیری کند، تفکراتی که به همراه آن شکل گرفته است و مطمئن شود که این تفکر براساس ارزش هایی است که او در زندگی روزانه خود با آن ها احساس راحتی می کند. اگر ارزش تغییر کند، همه چیزهای دیگر تغییر خواهد کرد.
بافت زمانی که نوجوان بود از خانه فرار کرد. پس از فقط چند کیلومتر، پلیس او و دو نفر از دوستانش را به پیش خانواده هایشان برگرداند.
«پدر من هرگز به خاطر این کار روزگارم را سیاه نکرد ولی در نهایت گفت «می دونی، بهتر از این کارها می تونی انجام بدی» و با گفتن این حرف منظورم این است که احساس کردم به نوعی او را کاملا مایوس کرده ام.»
گاهی اوقات تنها یک حادثه زندگی ما را تا ابد تغییر می دهد. پدر وارن بزرگترین قهرمانش بود، شنیدن ناامیدی در صدای او باید فوق العاده برای وارن جوان دردناک بوده باشد. اما او به جای نادیده گرفتن این احساسات، به آن ها گوش کرد. تغییری که او در آن زمان شروع کرد روی او در نحوه ساختن شرکتش تاثیر گذاشت:
«ما زمان استخدام افراد به دنبال سه ویژگی هستیم. به دنبال هوش، ابتکار و صداقت هستیم و اگر آن ها ویژگی آخر را نداشته باشند، دو ویژگی اول شما را خواهد کشت. بنابراین با آن که صداقت ویژگی سوم است ولی همه چیز در مورد کیفیت انتخاب شما را نشان می دهد.»
چنین انتخاب هایی در درونی ترین سطح خودشناسی رخ می دهد یعنی: مشاهده افکار و احساسات در زمان آنی. این لایه قدرتمندترین است چون در زنجیره عناصری که نحوه پیش رفتن زندگی شما را مشخص می کنند، اولین است.
برای توسعه خودشناسی هماهنگی و سازگاری در این جا بی نهایت در آینده مهم خواهد بود چون ارزش ها و باورهایی که به مرور زمان در شما شکل می گیرد و اعمالی که انتخاب می کنید، نتیجه آن ها هستند.
علاوه بر این بیشتر از همه بهای سنگینی دارند چون پرورش آن ها مشکل تر از سایرین است. اما اگر یاد بگیرید کاملا روی جریان بی پایان افکار و احساسات خود کنترل داشته باشید، می توانید هر کدام از آن ها را به خدمت بگیرید، تحت کنترل داشته باشید، با آن ها روبرو شوید و یک تغییر عظیم و بلند مدت به وجود آورید.
نه به این علت که بزرگ عمل می کنید، بلکه چون عمل کردن شما فوری خواهد بود.
هیچ راهی برای دستیابی به این حضور ذهنی وجود ندارد، ولی باید زمان بگذارید و توجه به آن را به یک عادت تبدیل کنید. بنابراین، روش های متعدد رسیدن به این حضور ذهنی براساس توجه به احساسات فیزیکی برای دقایقی در آن واحد است. می توانید با توجه به نفس، پوست، طرز ایستادن یا زبان بدن خود شروع کنید و آن را به سایر فعالیت ها مانند راه رفتن، مطالعه یا ورزش ها توسعه دهید.
در نهایت روی هر کاری که انجام می دهید یک لایه احساسی می گذارید تا تبدیل به حالت پیش فرض آگاهی تان شود.
بافت خیلی زود به تمامی این نکات رسید اما مانند تمامی تصمیم های مالی اش نیاز به زمان داشتند. این راز بزرگ او است. سود مرکب نیست، بلکه خودشناسی مرکب است.
زمانی که در مورد نحوه داشتن یک زندگی خوب و شاد سوال می کنیم، موفقیت مالی تنها بخشی از یک پاسخ به مراتب بزرگتر است. برای رسیدن به آن شادی و زندگی خوب همیشه به شانس و زمان بندی نیاز است اما جامعه مدرن شبکه های ما پاداش بی تناسب و زیادی به متفکران می دهد.
برای رسیدن به آن جا ابتدا باید در نظر بگیریم چطور، چه زمان و کجا به بهترین شکل می توانیم فکر کنیم. چرا ما فکر می کنیم و چه چیزی این «علت» را شکل می دهد. پی بردن به این علت وظیفه خودشناسی است.
به تمامی ما برای توسعه این ظرفیت فرصت های متعددی به شکل بازخورد در دنیای واقعی داده شده است. زمانی که حقیقت و انتظارهای ما با یکدیگر برخورد می کنند، متوجه می شویم حق داریم یا نه، ولی یادگیری نیازمند اشتباهات زیاد و تمایل به اشتباه (البته نه عمدی) است.
تغییر عمیق تر زمانی رخ می دهد که با گذشت روی جنبه های اساسی شخصیت خود نظارت می کنیم. ارزیابی منظم باورها و رفتار ما مشخص می کند چه رفتارها و باورهایی را تنها پذیرفته ایم و کدام یک بیشتر از همه برای ما مفید هستند و همه اینها در توسعه خودشناسی برای شما موثر هستند.
گرچه، تحویل عظیم ما در سطح ابتدایی افکار و احساسات شروع می شود. آن دسته از افرادی که یاد می گیرند به اعماق روان خود در طول این تجربه های تحول آفرین فرو بروند، قدرت تغییر را در تک تک جنبه های وجود خود شکل خواهند داد.
این تغییرات کوچک در امتداد مسیر منجر به تغییرات عظیم شخصیتی و توسعه خودشناسی شما می شود.
تمامی این ها در قالب عادت به عمل شروع می شود ولی در نهایت به دنبال پیشرفت هستیم و عاداتی که باید به وجود آوریم عادت به فکر کردن هستند.
روزگاری فردی گفت «این عاداتی است که براساس آن ویژگی ها شکل می دهید. یا آن ویژگی های منفی. در انتها، آن ها به الگوهای عادت تبدیل می شوند و زمان شکل دادن عادات صحیح زمانی است که جوان هستید. وزن بیش از حد سبک زنجیره های عادت باعث می شود آن ها را حس نکنیم و تنها زمانی متوجه سنگینی شان می شویم که قادر به شکستن نیستند. من افرادی را در سن 50 یا 60 سالگی با الگوهای عادتی دیدم که دچار خود تخریبی هستند و آن ها واقعا قادر به تغییرشان نیستند. آن ها زندانی عادات خود شدند. ولی هیچ چیزی شما را محبوس نمی کند.»
من موافق این جمله هستم: هیچ چیزی شما را محبوس نمی کند. ترکیب الگوهای افکارتان ممکن است برایتان ثروت، شهرت یا زیبایی به همراه نیاورد ولی شخص بهتری از شما خواهد ساخت. در جهانی که حیوانات انسان ها را نمی خورند، این تغییر همیشه ارزشمند است.
برای جلوگیری از این که افکارتان شما را کنترل کند، به جای این که شما آن ها را کنترل کنید، هیچ وقت دیر نیست.
اگر مقاله راه های رسیدن به خودشناسی برای شما جذاب و کار آمد بود مقاله توسعه مهارت های نرم در محیط کار (لینک) به شما توصیه می کنیم.
نظرات خود را برای ما کامنت بزارید....
