1399/04/15 11:39 AM - 3 سال قبل
چرا برخی از افراد بیشتر افسردگی را تجربه می کنند؟ پی بردن به دلایلی که باعث می شود یک فرد بیشتر مستعد ابتلا به افسردگی بالینی باشد یکی از مهمترین پرسش هایی است که محققان و متخصصان سلامت روان با آن روبرو هستند. پیچیدگی افسردگی باعث می شود تشخیص و درمان این عارضه چالش برانگیز باشد. درک این که چه چیزی بیشتر فرد را مستعد تجربه افسردگی می کند اولین گام در ایجاد راهکارهای درمانی و جلوگیری است تا از شدت آسیب پذیری فرد در مقابل افسردگی کم کنند.
گرچه محققان پاسخ دقیقی برای علت افسردگی ندارند، احتمالا بیشتر از یک عامل در این قضیه دخیل است. محققان اشاره کرده اند هر چیزی از تفاوت های شیمیایی و فیزیکی در مغز گرفته تا عوامل اجتماعی و محیطی در این قضیه موثر هستند.
درک کامل تر از مکانیسم های گوناگونی که باعث بروز افسردگی می شوند به محققان کمک می کند پیش بینی کنند که چه کسانی افسرده خواهند شد و این که چطور این عارضه به مرور زمان ظاهر خواهد شد.
متخصصان سلامت روان با این اطلاعات برای پیش بینی نحوه واکنش یک فرد نسبت به داروهای ضد افسردگی یا سایر اشکال درمان ها آمادگی بهتری خواهند داشت.
براساس اعلام سازمان جهانی سلامت، بیش از 300 میلیون نفر در دنیا با افسردگی زندگی می کنند. با آن که تجربه افسردگی بین افراد زیادی مشترک است، ولی اینکه چه عواملی در عر فردی باعث به وجود آمدن آن میشود، در هر فرد متفاوت است.
بعضی از عوامل مانند ژنتیک ثابت هستند و کار زیادی برای آن نمی توان انجام داد. اما، بعضی دیگر مانند رژیم غذایی را می توان برای مبارزه با افسردگی به کار برد. با آن که پیشگیری الزاما جلوی افسردگی را نخواهد گرفت ولی ممکن است باعث کاهش خطر ابتلا به آن شود.
محققان همچنان در حال بررسی نقش هر کدام از عوامل ژنتیکی و محیطی هستند. وجود یک یا چندین مورد از آن ها که در افسردگی موثر باشند به این معنا نیست که قطعا افسردگی رخ می دهد.
هر فردی با هر سن، نژاد، هویت جنسی و وضعیت اجتماعی اقتصادی افسرده خواهد شد. براساس گزارش سال 2017 موسسه ملی سلامت روان آمریکا، تقریبا 17.3 میلیون آمریکایی افسرده هستند و در سال 2018، مراکز کنترل و جلوگیری از بیماری آمریکا گزارش داد که تقریبا 1.9 میلیون کودک (3 تا 17 سال) در آمریکا تشخیص داده شده است افسرده هستند.
بعضی از عوامل خطر برای افسردگی ریشه در بیولوژی شما دارند.
شیمی مغز (شیمی مغز: مجموعه تمام پیام رسانی های شیمیایی که در مغز رخ می دهد.) محققان روی این قضیه که دقیقا چقدر واکنش های شیمیایی در مغز مرتبط با افسردگی هستند با یکدیگر توافق ندارند ولی چندین دهه است ارتباط بین این دو موضوع به بحث گذاشته شده است.
برخی از افراد نظریه هایی را مطرح کردند که نشان می دهند چطور سطوح پایین خاصی از پیام رسان های عصبی (که سلول های عصبی برای فرستادن سیگنال ها به یکدیگر از آن ها استفاده می کنند) می توانند باعث افسردگی شوند.
سایر محققان پیشنهاد کرده اند افسردگی باعث کاهش سطح این پیام رسان های عصبی خواهد شد تا این که کاهش آن ها باعث افسردگی شود. رابطه این دو حتی ممکن است دوطرفه باشد.
حقیقتی که مشخص شده است این است برخی از افراد افسرده اگر داروهایی مصرف کنند که روی این پیام رسانی های عصبی اثر کنند، احساس بهتری خواهند داشت. گرچه، محققان به اندازه کافی متقاعد نشده اند که بین شیمی مغز و افسردگی روابط اثبات کننده خاصی وجود دارد، تا حد زیادی دلیل آن به این قضیه بر می گردد که برخی از افراد افسرده پس از خوردن داروهای ضد افسردگی احساس خوبی ندارند.
محققان می دانند احتمال ابتلای افرادی که در خانواده خود فرد افسرده دارند به این بیماری بیشتر خواهد شد. اما داشتن یک پیشینه خانوادگی از افسردگی به این معنا نیست که در دوران زندگی خود افسردگی را تجربه خواهید کرد.
همچنان عوامل دیگری وجود دارند که باید در کنار استعداد ژنتیکی برای بروز افسردگی قرار گیرند.
گرچه، تحقیقات گسترده ژنتیکی که در نشریه آمریکایی روانشناسی در سال 2019 منتشر شد نشان داد افراد دارای استعداد ژنتیکی برای افسردگی عمده در بین اختلالات روانی دیگر بیشتر ممکن است در خطر اقدام به خودکشی قرار داشته باشند.
افسردگی در افرادی که بیماری های مزمن مانند اسکلروز چند گانه، دیابت نوع 2 و میگرن دارند متداول است. تحقیقات نشان داده است دردهای مزمن ممکن است باعث تغییرات زیست شیمیایی شود که نتیجه آن بروز علایم افسردگی است.
یک فرد مبتلا به یک درد یا بیماری مزمن ممکن است به علت شرایطی که دارد مبتلا به افسردگی شود، به ویژه زمانی که عزیزی را در زندگی خود از دست دادند، سطح قابلیت ها و مفید بودن آن ها در زندگی روزمره کاهش پیدا کرده است یا یک درد طولانی را تجربه می کنند.
همچنین نشان داده شده است افرادی که مبتلا به یک بیماری روانی هستند احتمالا بیشتر به یک بیماری روانی دیگر دچار می شوند. عارضه هایی مانند اضطراب و افسردگی معمولا با یکدیگر رخ می دهند.
با آن که عارضه های متفاوت سلامت روان ممکن است در یک زمان تشخیص داده شوند و می توانند روی یکدیگر تاثیر بگذارند، ولی باید به شیوه های متفاوت درمان شوند.
تغییرات هورمونی خاصی می تواند خطر ابتلا به افسردگی را نیز زیاد کنند. به عنوان مثال، تغییرات هورمونی مرتبط با چرخه قاعدگی، بارداری، زایمان و یائسگی همگی می توانند در افسردگی سهیم باشند.
مراکز کنترل و جلوگیری از بیماری (CDC) آمریکا تخمین می زند تقریبا از هر 9 زن در آمریکا یک نفر از آن ها افسردگی پس از زایمان را تجربه می کنند و براساس تحقیقی که در سال 2010 انجام شد، تقریبا 4 درصد پدران در سال اول تولد کودک خود افسردگی را گزارش دادند.
همچنین غیر طبیعی نیست افرادی که مشکل تیروئید دارند افسردگی را تجربه کنند. با آن که علایم افسردگی در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید متداول تر است، افراد با مشکل پر کاری تیروئید نیز ممکن است افسردگی و اضطراب را تجربه کنند.
عوامل محیطی همچنین ظاهرا در بروز افسردگی در برخی از افراد نقش دارند. یکی از مواردی که به عنوان یکی از عوامل خطر افسردگی مورد بررسی قرار گرفته است آسیب روانی در اوایل کودکی است. تجربیات وخیم کودکی (ACEs) نشان داده شده است احتمال بروز بیماری فیزیکی و روانی مزمن از جمله افسردگی را در طول زندگی فرد افزایش می دهد.
تحقیقات در مورد این تجربه ها در جریان است، ولی تحقیقات قبلی تایید کرده بودند بین احتمال بروز افسردگی در مراحل بعدی زندگی و تجربه های خاصی که در کودکی رخ داده اند، ارتباطی قابل توجهی وجود دارد.
سازمان CDC این تجربه ها را در سه دسته قرار می دهد:
امتیاز ACE یک فرد ارتباط قابل توجهی به خطر ابتلای او به بیماری فیزیکی و روانی و حتی مرگ زودتر از موعد دارد. به دنبال افزایش ACEs خطر زیادتر می شود و فرد دارای 4 یا بیشتر از 4 تجربه ناخوشایند در اوایل زندگی در معرض بالاتر خطر افسردگی قرار می گیرد.
محققان بر این باور هستند سوء استفاده از کودکان ممکن است باعث تغییر فیزیکی مغز شود و همچنین ساختار ارتباطی آن را تغییر دهد. تحقیقات همچنین نشان داده اند که عملکرد سیستم اندوکرین عصبی (neuroendocrine) ممکن است در افرادی که به عنوان کودک سطح بالایی از استرس را تجربه کردند تغییر کند.
یک تحقیق که در سال 2019 از سوی بیمارستان عمومی ماساچوست انجام شد حتی مطرح کرده است که تجربه های آسیب رسان در سه سال اول زندگی ممکن است حتی DNA یک کودک را تغییر دهند.
براساس ارزیابی سال 2016 انجمن روانشناس آمریکا، 64 درصد بزرگسالان آمریکایی گفته اند که پول منبع قابل توجه استرس در زندگی آن ها بوده است. احتمال ابتلای افراد فقیر در مقایسه با کسانی که رفاه بیشتری دارند دو برابر بیشتر است.
نه تنها زندگی در فقر احتمال ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد بلکه همچنین آن ها نمی توانند کار کنند یا به خدمات اجتماعی و حمایتی دسترسی داشته باشند، چون بیماری روانی حتی باعث می شود فرد سخت تر بتواند از چرخه معایب اقتصادی اجتماعی بیرون آید.
چندین تحقیق و برنامه آزمایشی نشان داده است زمانی که افراد دارای بیماری روحی تحت حمایت مالی قرار می گیرند، علایم افسردگی و اضطراب بهبود پیدا می کنند.
محل زندگی یک فرد نیز می تواند به شکل های متعدد روی سلامت روان تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، برخی از افراد گزارش می دهند که در طول ماه های خاصی از زندگی افسرده می شوند که گاهی اوقات اختلال عاطفی فصلی (SAD) نام دارد.
همچنین تحقیقاتی وجود دارد که اعلام می کنند آلودگی و سایر در معرض قرارگیری های محیطی عوامل بالقوه موثر در افسردگی هستند. به عنوان مثال، بعضی از تحقیقات در معرض قرار گرفتن با سرب در دوران کودکی را به سلامت روان پایین در مراحل بعدی زندگی ربط داده اند.
در تحقیق دیگر، کودکانی که در نواحی با آلودگی بالای هوا بزرگ شدند ظاهرا بیشتر مستعد به افسردگی هستند یا در زمان 18 سالگی مبتلا به اختلالات دیگر می شوند.
محیط شما همچنین می تواند یک دارایی برای سلامت روانتان باشد. تحقیق انجام شده نشان می دهد که وقت گذرانی در طبیعت می تواند به افراد در مقابله با افسردگی کمک کند و در یک تحقیق 2019 مشخص شد کودکانی که به طبیعت می روند در بزرگسالی سلامت روان بهتری دارند.
علاوه بر عوامل محیطی و زیستی، عوامل اجتماعی نیز مانند شخصیت یک فرد، تجربه های استرس و کشمکش و حتی رسانه اجتماعی همچنین می توانند روی خطر ابتلا به افسردگی تاثیر بگذارند.
بعضی از ویژگی های شخصیتی خاص از جمله اعتماد به نفس پایین، منفی گرایی، روان رنجوری و خود انتقادی یا «کمال گرایی» احتمال گرایش به افسردگی و سایر عارضه های سلامت روان مانند اضطراب و اختلالات خوردن را افزایش می دهند. برای اندازه گیری این عوامل از تست نئو با گزارش کامل می توان استفاده نمود تا میزان هر یک از این عوامل را در افراد اندازه گرفت.
محققان به ویژه مشتاق هستند متوجه شوند کدام ویژگی شخصیتی می تواند احتمال افسردگی را در یک فرد کاهش دهد. قابلیت بهبود سریع از آسیب ها، خصوصیات یا ویژگی هایی که احتمال بازگشت افراد به زندگی افراد از تجربه های وخیم را افزایش دهد، همچنین ممکن است کلید جلوگیری و درمان افسردگی به شمار روند.
حوادث مهم زندگی از جمله رویدادهای مثبت مانند ازدواج یا حوادث منفی مانند از دست دادن یک شغل می توانند همگی استرس زا باشند. زمانی که استرس دارید، سطح هورمون کورتیزول بدن بالا می رود. یک نظریه ادعا می کند که مقدار بالای کورتیزول در بدن (به ویژه زمانی که به صورت مزمن بالا می رود) می توانند روی سطوح سروتونین تاثیر بگذارد.
استرس مربوط به کار به ویژه می تواند یک عامل بالقوه برای ایجاد افسردگی باشد. از دست دادن یک شغل یک عامل آشکار استرس زا است ولی محیط کار همچنین می تواند در استرس سهیم باشد، به ویژه اگر احساس کنید از شما حمایت نمی شود.
براساس اعلام انجمن روانشناسی آمریکا (APA) بررسی نظرسنجی هایی که در سال 2017، 2018 و 2019 روی تنها نیمی از کارمندان آمریکایی انجام شد نشان می دهد که آن ها در گزارش های خود اعلام کردند که احساس می کنند می توانند در محیط کار در مورد سلامت روان آزادانه صحبت کنند.
کشمکش در محیط کار یا مدرسه همچنین می تواند احتمال افسردگی را در یک فرد افزایش دهد. در تحقیقی که سال 2010 در ژاپن انجام شد کشمکش بین فردی در محیط کار به افسردگی ربط داده شد (به ویژه در بین کارمندان مرد با وضعیت اقتصادی اجتماعی بالا).
یک سال قبل از آن، محققان سوئدی مقاله ای را منتشر کردند که نشان می دهد کشمکش های جدی با همکاران یا روسا یا احساس تنها بودن یا کنار گذاشتن در محیط کار در ایجاد افسردگی در کارمندان نقش دارد.
تنها بزرگسالان نیستند که کشمکش در بیرون از محیط خانه را تجربه می کنند بلکه کودکان و نوجوانان نیز در مدرسه با مشکلات بین فردی روبرو می شوند که به صورت بالقوه روی سلامت فیزیکی و روان کوتاه و بلند مدت آن ها تاثیر می گذارد.
در تحقیق سال 2017 مرکز ملی آمار تحصیلی (National Center for Education Statistics) آمریکا 20 درصد دانش آموزان بین 12 تا 18 سال گفتند که سال گذشته در مدرسه مورد زورگویی قرار گرفته اند.
براساس اعلام سازمان CDC، کودکانی که مورد زورگویی قرار گرفته اند به احتمال بیشتر مشکلات سلامت روان از جمله اضطراب و افسردگی را تجربه می کنند. همچنین احتمال بروز ناخوشی های فیزیکی، به ویژه سردرد و شکم درد در آن ها بیشتر می شود.
کشمکش با اعضای خانواده و دوستان نیز می تواند باعث شود فردی که مستعد افسردگی است، آن را تجربه کند.
اندوه مشکلی است که ممکن است مانند افسردگی به نظر رسد، با این فرق که معمولا در یک بازه زمانی خاص در ابتدای یک حادثه (مانند مرگ یک عزیز) رخ می دهد و به سادگی به مرحله رفع یا پذیرش می رسد.
گرچه محققان در حال درک این موضوع هستند که داغداری آیا می تواند به ویژه از نظر مدت زمانی که طول می کشد (سال تا ماه) باعث اختلالاتی مشابه با افسردگی شود یا نه.
غم پیچیده (Complicated grief) اصطلاحی است که زمانی رخ می دهد که فرد عزیز خود را به صورت ناگهانی، غیر منتظره و به ویژه شکل دردناک و خشونت آمیزی (مانند حادثه رانندگی) از دست دهد.
برای تعریف رسمی غم پیچیده به عنوان یک عارضه مجزا به تحقیقات بیشتر نیاز است، ولی ظاهرا این موضوع با افسردگی و اختلال استرسی پس از آسیب روانی (PTSD) رابطه دارد.
استرس ایجاد شده به واسطه مرگ، خسارت مهم یا یک عامل استرس زای دیگر در زندگی می تواند به اندازه کافی افسردگی را در فردی که از قبل گرایش به این عارضه دارد تحریک کند.
با آن که این تحقیق هنوز عمر کمی دارد و در جریان است، بسیاری از تحقیقات اثر رسانه اجتماعی را به ویژه در افراد جوان روی سلامت روان بررسی کرده اند.
چندین تحقیق نشان داده است که استفاده از رسانه اجتماعی می تواند از طریق بی امنیتی، مقایسه، ترس از دست دادن و آزار و زورگویی (موضوعی که خواه به صورت شخصی یا در محیط آنلاین تجربه شده باشد، احتمال بروز افسردگی در یک کودک را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد) علایم افسردگی و اضطراب را تحریک کند.
استفاده بیش از حد از رسانه اجتماعی همچنین می تواند با کاهش سطح فعالیت فیزیکی فرد و تعامل در زندگی واقعی در بروز افسردگی سهیم باشد.
یک سبک زندگی بدون تحرک و از نظر اجتماعی منزوی بودن دو عاملی هستند که در سلامت روانی ضعیف مستقل از عادات رسانه اجتماعی سهیم هستند.
گرچه باید بگوییم نتیجه این تحقیق آنقدر بد نبوده است. فناوری، اینترنت و رسانه اجتماعی همچنین ممکن است برای کمک به تشخیص و مدیریت افسردگی مفید باشند.
همچنین باید به عوامل سبک زندگی اشاره کنیم از داروهایی که می خورید تا رژیم غذایی تان می توانند روی خطر تجربه افسردگی تاثیر بگذارند.
داروهای تجویزی در بروز نشانه های افسردگی
داروهایی که برای درمان بیماری روانی و اختلالات خواب استفاده شوند می توانند در برخی از افراد افسردگی را بدتر کنند یا باعث بروز آن شوند. افراد زیر 25 سال پس از شروع به مصرف بعضی از داروهای ضد افسردگی در خطر بیشتر اقدام به خودکشی قرار می گیرند. بنابراین، سازمان دارو و غذا آمریکا روی این داروها هشدار جعبه سیاه را قرار داده است.
غیر طبیعی نیست افراد دارای بیماری روان شروع به خود درمانی با مصرف مخدرها و الکل کنند. گرچه، مهم است اشاره کنیم مانند بعضی از داروهای تجویزی، مخدرهای غیرقانونی نیز می توانند احساس افسردگی را در فرد به وجود آورند.
براساس گزارش سلامت و دارو سازمان National Alliance on Mental Health آمریکا، 7.9 میلیون شهروند این کشور در سال 2014 با مشکل افسردگی و همچنین سوء استفاده از مواد زندگی می کردند.
زمانی که سوء استفاده از مواد و افسردگی همزمان رخ می دهند (گاهی اوقات تشخیص دوگانه نامیده می شود) شناسایی درمان صحیح مشکل است. افراد اغلب اوقات برای پشتیبانی به یک تیم متنوع از دکترها و متخصصان سلامت روان با تجربه در ناهنجاری های استفاده از مواد نیاز دارند.
اگر یک فرد باید استفاده از مواد مخدر را کنار بگذارد، گاهی اوقات مطمئن ترین راه انجام این کار تحت مراقبت پزشکی است. درمان در یک مجموعه سلامت روان همچنین می تواند به فرد در رسیدگی به ناهنجاری های استفاده از مواد و علایم افسردگی مبارزه کند که ممکن است همراه آن شکل گیرند.
تحقیقات اخیر نشان داده است بزرگسالان دارای افسردگی خفیف می توانند از طریق ترکیبی از تغییرات در سبک زندگی شان جلوی افسردگی عمده را بگیرند.
میکروب های روده و رژیم غذایی همچنین ممکن است در بروز افسردگی نقش داشته باشند. بعضی از تحقیقات همچنین نشان داده اند که رژیم های غذایی خاص مانند رژیم مدیترانه ای ممکن است به بزرگسالان در فرار از افسردگی کمک کنند.
از سوی دیگر، رژیم هایی که قند و چربی ترانس بالایی دارند، به ویژه غذاهای فرآوری شده می توانند افسردگی را بدتر کنند به ویژه زمانی که با یک سبک زندگی بدون تحرک ترکیب می شوند.
یک دلیل محتمل برای این ارتباط این است که رژیم های غذایی سرشار از این مواد می توانند اضافه وزن بیاورند.
در واقع، نتایج یک تحقیق در سال 2018 نشان داد افراد اگر اضافه وزن داشته باشند بیشتر مستعد افسردگی هستند، حتی اگر این اضافه وزن باعث سایر مشکلات سلامتی مانند فشار خون بالا یا دیابت نوع 2 نشود.
مزایای ورزش روی سلامت ما یک حقیقت شناخته شده است، ولی روز به روز اطلاعات ما در مورد این که ورزش چطور می تواند به افراد افسرده در مدیریت علایم شان کمک کند، بیشتر می شود.
چندین تحقیق جدید با تایید در تحقیقات قبلی نشان داده است که تمرین منظم و رژیم غذایی سالم نه فقط به افراد در مدیریت افسردگی کمک می کند بلکه می تواند جلوی آن را نیز بگیرد.
تجربه هر فرد از زندگی با افسردگی فرق خواهد کرد، همچنین عواملی که باعث خواهد شد این مشکل در افراد به وجود آید یا چه مسیری باید برای آن طی شود متفاوت هستند. بیماری روحی یک مشکل متداول و قابل درمان است ولی پیدا کردن مطمئن ترین و موثرترین درمان زمان می برد.
همکاری با دکترها و متخصصان سلامت، استفاده از راهکارهای مقابله با افسردگی در محیط کار و مدرسه و دریافت پشتیبانی از سوی اعضای خانواده و دوستان جزو راهکارهای حیاتی و مهم برای هر فرد افسرده و همچنین افرادی هستند که در طول زندگی خود در خطر بالای ابتلا به این مشکل قرار دارند.
