1398/02/22 4:53 PM - 5 سال قبل
براساس گفته نویسندگان مطلب «چطور به یک رهبر بهتر تبدیل شویم» که در مجله MIT Sloan Management Review منتشر شده است، خودشناسی مهمترین ویژگی است که رهبران باید آن را توسعه دهند. رهبران موفق دنیا می دانند به صورت طبیعی به چه چیزهایی گرایش دارند و از این دانش برای تقویت این گرایش ها یا جبران آن ها استفاده می کنند.
علاوه بر این طی تحقیقی مشخص شده است که خودشناسی روی هدف نهایی شرکت ها تاثیر می گذارد. شرکت بین المللی Korn Ferry در بررسی عملکرد 486 شرکت تجاری عمومی متوجه شده است شرکت هایی که عملکرد مالی فوق العاده ای دارند به نسبت شرکت هایی با سطح عملکرد پایین از کارکنانی با سطح خودشناسی بالاتر بهره می برند.
با این حال ظاهرا ویژگی شناخت خود در بین رهبران به مقدار کمی دیده می شود. با آن که زنان در مقایسه با مردان در موقعیت های مدیریتی رده بالا خودشناسی بیشتری را نشان می دهند، درصد کلی آمار مشخص می کند که فرصت زیادی برای پیشرفت در این حوزه وجود دارد.
شرکت Hay Group Research طی تحقیقی که روی 17 هزار فرد از سراسر دنیا انجام داد متوجه شد 19 درصد زنان دارای مقام های مدیریتی اجرایی خصوصیت خودشناسی را نشان دادند در حالی که این آمار در همتایان مرد آنها تنها 4 درصد بود. در ادامه مطلب قصد داریم به نکاتی اشاره کنیم تا به سطح بالاتری از شناخت خود برسید:
در تمامی تلاش های خود در زندگی باید یک مورد را همیشه دنبال کنید یعنی درک خودتان.
دکتر تراویس بردبری نویسنده کتاب Emotional Intelligence 2.0 خودشناسی را به عنوان یکی از اجزای مهم هوش هیجانی توصیف میکند. او هوش هیجانی را در قالب توانایی فرد در شناخت و درک احساسات خود و دیگران توصیف میکند و توانایی او در استفاده از این آگاهی برای مدیریت رفتار و روابط خود.
خودشناسی ویژگی است که به فرد قدرت می دهد چون او را دانش شناخت خود مجهز میکند و باعث میشود تصمیمات بهتری برای رشد یا تغییر بگیرد. برای افزایش سطح شناخت خود می توانید 4 راهکار زیر را به کار ببرید:
مشخص کنید چه عوامل، محرک یا شاخص هایی، چه مثبت چه منفی، باعث شکل دهی رفتار دیگران با شما می شوند. علت کارهایی که انجام می دهید چیست و چطور سایرین نسبت به آن واکنش نشان می دهند؟ واکنش متقابل شما نسبت به آن ها چیست و به چه علت این واکنش را از خود نشان می دهید؟ فرهنگ روی دیدگاه شما و دیدگاه دیگران چه تاثیری میگذارد؟
بازخورد افراد منجر به همدردی می شود و به شما کمک میکند تاثیر رفتار خود روی سایرین را درک کنید. یکی از شاخص های کلیدی سطح پایین خودشناسی آگاهی نداشتن از نکات کور شخصی است یعنی ویژگی ها یا جنبه های شخصی که ممکن است شیوه عمل، واکنش نشان دادن، رفتار کردن یا اعتقاد شما را محدود کنند و در عوض از قدرت بازده و کارآمدی شما بکاهند.
فکر کنید چه زمانی بهتر است به نفع خود از یک خصوصیت شخصیتی استفاده کنید و چه زمانی بهتر است آن را کناری بگذارید. براساس تحقیقی که توسط موسسه فناوری ماساچوست (MIT) انجام شده است، اکثر مدیر عاملهایی که به خودشناسی رسیده اند، یاد گرفته اند «گرایش های فرعی» خود را شناسایی کنند و رفتار خود را به نحوی تنظیم کنند تا شیوه نگرش افراد به آنها عوض شود.
آنها روی شخصیت خود سرپوش نمی گذارند بلکه متوجه شده اند که چطور خودشان باشند اما «با مهارت بیشتر». مدیرانی خودشناس در نظر میگیرند چه موقعیت های تجاری یا اجتماعی به ویژگی های شخصیتی آنها (به عنوان مثال برونگرایی یا سازگاری) نیاز دارند یا ندارند.
آیا متوجه الگوهایی در رفتار خود می شوید؟ این الگوها را در پرتوی چیزی که برایتان مهم است، چیزی که در شما انگیزه ایجاد میکند و کسی که می خواهید باشید، ارزیابی کنید. در ارزیابی اولویت هایی که رقیب یکدیگر محسوب می شوند صادقانه عمل کنید.
آیا گرایش ها و امیالی وجود دارد که دوست داشته باشید آن ها را عوض کنید؟ آیا مواردی وجود دارد که دوست داشته باشید به معادله رفتاری خود اضافه کنید؟ بهترین نتیجه شناخت خود این است که چه چیزی باعث می شود عالی باشید و فراتر از این عالی بودن پیش بروید.
دائما این فهرست را گسترش دهید، آن را اصلاح کنید و بر اساس آن به جلو پیش بروید. همچنین کمتر به دنبال چیزهایی بگردید که روی شما، افرادی که اطرافتان قرار دارند و نتایج مطلوب شما تاثیر منفی می گذارند.
گرایش ها و امیال ما که آتش سوخت آنها توسط فرهنگ، پس زمینه و تجربیات ما تامین می شود روی هویت ما تاثیر می گذارند اما این که به چه فردی تبدیل شویم مسئولیت شخصی ما است. شرایط جدید همچنین می توانند محرک های جدیدی به وجود آورند یا منجر به واکنش های متفاوتی شوند. کنجکاوی خود را حفظ کنید و از جستجو برای درک خود دست نکشید.
