چطور افراد با تیپ شخصیتی INFJ می توانند از چرخه «همه یا هیچی» رهایی یابند

1403/08/18 10:49 PM - 7 روز قبل


تا حالا زمان انجام وظایف روزمره احساس ناتوانی و گیرکردن کرده اید؟ خواه کار خانه، تکلیف مدرسه، نوشتن ایمیل یا تماس گرفتن باشد، همه ما در لحظاتی احساس آشفتگی می کنیم و نمی توانیم دست به عمل بزنیم. اما برای افراد با تیپ شخصیتی INFJ که نادرترین تیپ شخصیتی دنیا هستند، این احساس فلج بودن کمی فرق دارد.

اجازه دهید یکی از کارهای خانه را مثال بزنیم تا بفهمید چرخه به تاخیر انداختن کارها برای این شخصیت ها چطور است. تصور کنید روی مبل دراز کشیده اید و اتاق اطرافتان فوق العاده شلوغ است. شما باید آن را تمیز کنید و پس از آن احساس بهتری خواهید داشت. در چنین لحظه ای، یکی از دو اتفاق زیر رخ می دهد:

  • روی مبل می مانید و کاری نمی کنید، حتی با آنکه از به عقب انداختن مجدد این کار احساس بدتری داشته باشید.
  • تصمیم می گیرید سریعا تمیز کنید، نه آنقدر شدید، اما چند ساعت بعد همچنان در حال تمیز کردن یک جا هستید و وسواس به خرج می دهید. تمام برنامه های دیگر خود را لغو می کنید، چون حالا اولویت شما این است که این کار را کامل کنید.

این رفتار اهمال کاری است؟ کمال گرایی است؟ چه خبر است اینجا؟ در این مقاله این رفتار را بررسی خواهیم کرد، پس همراهمان بمانید. قبل از شروع اگر از تیپ شخصیتی خود مطمئن نیستید، می توانید در تست ام بی تی آی تست و تایپ شرکت کرده و گزارش کامل آن را نیز دریافت کنید.

چرا تیپ های شخصیتی INFJ در چرخه همه یا هیچی گیر می کنند؟

این شخصیت ها مستعد داشتن تفکر «همه یا هیچی» هستند. به عنوان چنین تیپی مدت زیادی را صرف اندیشیدن به این می کنید که اوضاع چطور باید باشد و چه کاری می توانید انجام دهید تا چنین شرایطی به تحقق بپیوندند.

زمانی که یک وظیفه را باید انجام دهید، ممکن است آن را با نیت خوب شروع کنید اما خیلی زود میل شما به کمال گرایی، آشفته تان خواهد کرد. حالا کاملا جذب آن وظیفه می شوید و نمی توانید آن را متوقف کنید تا به کمال برسانید. مثلا شما خانه را به بهترین شکل تمیز می کنید یا بهترین رمان را در عرض چند ساعت بدون وقفه می نویسید. این بخش «همه» معادله «همه یا هیچی» است.

اما زمانی که متوجه می شوید که پروژه آنقدر بزرگ است که در یک مرتبه نمی توان آن را به طور عالی کامل کرد، تفکر «هیچی» شما وارد عمل می شود. احساس شکست خوردگی و ناتوانی در ادامه می کنید یا به احتمال زیاد اصلا شروع نخواهید کرد.

سوال اینجاست که چطور این چرخه را بشکنید؟

سه محرک P را شناسایی کنید

در واقع چرخه همه یا هیچی را سه عبارتی تشکیل می دهند که همگی در انگلیسی با حرف P شروع می شوند: کمال گرایی (Perfectionism)، اهمال کاری (Procrastination) و فلج (Paralysis). اهمال کاری سوخت کمال گرایی شما است و کمال را ترس از شکست تحریک خواهد کرد که از نظر شما این است که نتوانید به آنچه باور دارید «به اندازه کافی خوب» است، دست یابید.

زمانی که دوتا از این سه عبارت شما را مشغول کنند، فلج می شوید و نمی توانید عملی انجام دهید. بنابراین، چه اقدامی می توانید در قبال آن انجام دهید؟

اولین قدم این است که متوجه شوید رفتار کمال گرایی – اهمال کاری شما در کدام یک از سه دسته زیر قرار می گیرد: قرمز (شدید)، زرد (متوسط) و سبز (سبک). با استفاده از سیستم چراغ راهنمای ترافیک که در زیر توضیح می دهیم، می توانید جایگاه خود در این طیف را مشخص کنید. شما می توانید از راهکارهای مقابله مربوطه برای رشد شخصی و رسیدن به تعادل استفاده کنید.

برای شناخت بیشتر سازگاری روابط خود، مقاله زیر را بخوانید:

1. قرمز: اهمال کاری – کمال گرایی شدید

اگر با هر کدام از محرک های زیر ارتباط برقرار می کنید، حواستان باشد که یک اهمال کار – کمال گرای افراطی هستید:

  • همه چیز باید بی عیب باشد، وگرنه فایده ای ندارد.
  • فکر رسیدگی به بعضی از وظایف آنقدر شما را آشفته می کند که آن ها را نادیده می گیرید.
  • مضطرب هستید و از شکست خوردن و برآورده نکردن انتظارها می ترسید.
  • خیلی راحت چیزهایی که توجه شما را از وظایف دور کنند، حواستان را پرت می کنند. در حقیقت دنبال این حواس پرتی ها می گردید.
  • فشار عظیم و اغلب ناتوان کننده ای را برای انجام صحیح و به موقع کارها احساس می کنید.

راهکارهایی برای مقابله و رشد

هدفی که این گروه افراد باید دنبال کنند این است که زمانی که چیزی وجود ندارد، انرژی خود را بالا ببرند. همه چیز در ذهن شما شروع می شود. تصمیم بگیرید که به خودتان سخت نگیرید و از خودانتقادی و گفتن حرف های منفی به خود بپرهیزید. چون چنین افکاری باعث خواهد شد بیشتر به سمت تفکر «به اندازه کافی خوب نیست»، پیش بروید.

سپس اهداف واقع گرایانه تعریف کنید و بیشتر تمرکز خود را بر پیشرفت و کمتر بر کامل بودن بگذارید. وظایف بزرگ را به قدم های کوچکتر و قابل دستیابی تقسیم کنید تا از بخشی از فشاری که روی خودتان است، بکاهید. سعی کنید نتیجه نهایی را از یاد نبرید و تمرکز خود را فقط در آن واحد بر گام های کوچکتر بگذارید.

در مرحله بعد عوامل حواس پرتی را حذف کنید. چیزهایی را که از فضای اطرافتان غیر ضروری هستند، حذف کنید، مانند گوشی همراه، تبلت و عناصر مشابه دیگر. ممکن است بخواهید تلویزیون را خاموش کنید. برای مدتی در فواصل زمانی مشخص استراحت کنید تا ذهنتان آرام شود و اضطرابتان کاهش یابد. اما سپس به وظیفه موردنظر برگردید.

اگر لازم است به خودتان یادآوری کنید کاری را که رها کرده اید ادامه دهید، یک تایمر روشن کنید. انرژی حرکت رو به جلوی خود را حفظ کنید.

اگر می خواهید خودتان را بیشتر بشناسید، نگاهی به مقاله زیر بیندازید:

2. زرد: اهمال کاری – کمال گرایی متوسط

شخصیت هایی که در این دسته قرار می گیرند ممکن است یک وظیفه را شروع کنند، اما در اواسط آن گیر کرده و نمی توانند آن را به پایان برسانند، چون کمال گراییشان گل می کند. بعضی از علائمی که ممکن است در این گروه قرار بگیرید، عبارتند از:

  • در شروع کند هستید، اما در نهایت با اکراه آن را ادامه می دهید.
  • نسبت به تصمیم هایی که باید بگیرید، وسواس به خرج می دهید و مدت زیادی را صرف تغییرات غیرضروری می کنید.
  • کار را شروع خواهید کرد، اما به تردید نسبت به تصمیم خود ادامه می دهید.
  • وظایفی را که انجام می دهید با دقت انتخاب می کنید و وظایفی که کمتر فوریت دارند به تاخیر می اندازید یا رها می کنید، حتی اگر مهم باشند.
  • به دفعات دست به عمل نزدن خود را توجیه می کنید یا دلیل منطقی برای آن می آورید، چون در درون خود می دانید کاری که انجام می دهید، به معنای بهترین شکل استفاده از وقتتان نیست.

راهکارهایی برای مقابله و رشد

هدف افزایش انگیزه و کارآمدی شما است. شما مانند گروه قرمزها فلج نمی شوید، اما ممکن است با سرعتی آهسته تر از حد ضروری حرکت کنید.

داشتن یک چک لیست ساده یک نقطه شروع عالی است. جدی می گوییم، یک فهرست تصویری که وظایف شما را تقسیم و اولویت بندی کند، ذهن شما را بهتر از خیلی چیزها خلوت خواهد کرد. تخمین بزنید که یک وظیفه ممکن است چقدر طول بکشد و آن را در برنامه خود بگنجانید.

مثلا اگر می دانید که انجام کاری 15 دقیقه زمان می برد و 20 دقیقه قبل از ناهار وقت دارید، برای انجام آن برنامه بریزید. بدین طریق به راحتی می توانید قبل از اینکه شروع به خوردن کنید، کار را تمام کرده باشید.

نکته مهم این است که کارهایی را که از انجام آن ها تنفر دارید، در بالای فهرست خود قرار دهید. با استفاده از این راهکار تمام کارهای ناخوشایند را زمانی انجام می دهید که انرژی شما در بیشترین سطح خود است. شما در ذات خود به خط زدن وظایف از فهرست کارها علاقه دارید و حس موفقیت به شما احساس خوبی می دهد!

یک تمرین ذهنی هم برای گروه زردها وجود دارد. اینکه فکر کنید چرا کارها را به عقب می اندازید و خودتان را به چالش بکشید تا بررسی کنید این بهانه ها واقعی هستند یا نه. نوشتن و اندیشیدن به این توجیحات دید شما را باز می کند. این بهانه های مضحک را با حرف های مثبتی که به خود می زنید، جایگزین کنید. قول می دهیم که احساس بهتری خواهید داشت!

به کمک مقاله زیر از شخصیت خود مطمئن شوید:

3. سبز: اهمال کاری – کمال گرایی کم یا متعادل

این منطقه ای است که می خواهید اکثر اوقات آنجا باشید. زمانی که در این ناحیه قرار دارید، یعنی:

  • گاهی اهمال کاری می کنید (مانند همه)، اما به خودتان برای انجام وظایف مهم فشار می آورید.
  • بدون بیش اندیشی و خودخواسته، ذهنیت «به اندازه کافی خوب است» را می پذیرید.
  • زمان تعیین اهداف قابل دستیابی و تحویل به موقع وظایف، رفتار سالمی دارید.
  • چیزی را که شروع کرده اید، با ثبات به پایان می رسانید بدون اینکه درگیر جزئیات شوید.

راهکارهایی برای رشد و مقابله

منطقه سبز مکان کاملا راحتی است که باید در آن باشید، بنابراین جای نگرانی زیاد نیست. فقط حواستان به چیزهایی باشد که شما را به سمت منطقه زرد می برند. زمانی که این اتفاق رخ می دهد به حالت زرد تغییر مسیر دهید، قبل از اینکه مشکل ساز شود و سریعا وارد منطقه قرمز شوید. اولین نشانه دردسر این است که برای اینکه بیشتر از حد توان خود چیزی را قبول کنید، مقاومت کنید. تیپ های شخصیتی INFJ حل مشکل و مفید بودن را دوست دارند، اما برای خودتان بهتر است که انجام بعضی از وظایف را برای دیگران بگذارید.

برای شناخت بیشتر خود، مقاله زیر را نیز بخوانید:


mbti (ام بی تی آی) شخصیت شناسی توسعه فردی خودشناسی


برای ثبت نظر بایستی ابتدا وارد شوید.