1404/07/07 9:26 AM - 7 ساعت قبل
وارد خانه یک نفر می شوید و به احتمال زیاد جدا از سلیقه او درباره مبلمانش، نکات دیگری را می بینید. شیوه نظم بخشیدن ما به لوازم خانه مان، تزئین کردن و نگهداری از فضای زندگیمان سرنخ های ظریفی درباره شخصیت ما می دهند، گاهی بیشتر از آنچه که متوجه باشیم.
با آنکه فضای یک اتاق پیچیدگی کامل یک فرد را نشان نمی دهد، روانشناسان می گویند که بعضی از انتخاب ها در محیط ما اغلب ویژگی های شخصیتی بنیادین ما را منعکس می کنند. برای اینکه ارتباط بین فضای زندگی و شخصیت افراد را بررسی کنیم، در این مقاله نظر دو کارشناس را درباره اینکه چطور ویژگی های بیگ فایو ممکن است نحوه زیستن شما را شکل دهند بررسی می کنیم. پس همراهمان بمانید. قبل از شروع با شرکت در تست Big Five تست و تایپ می توانید شخصیت خود را بهتر بشناسید و گزارش کامل آن را نیز دریافت کنید.
همانطور که نحوه پوشش شما ممکن است شخصیتتان را نشان دهد، اینکه چطور فضای زندگی خود را نیز تزئین می کنید اطلاعاتی درباره الگوهای فکری و عادات روزمره شما می دهد. به گفته دکتر «ملودی بیکن» روانشناس و استاد دانشگاه روانشناسی حرفه ای شیکاگو «فضای زندگی شما مرتبط با ویژگی های شخصیتی شما از نظر اینکه چطور به زندگی خود نظم می بخشید و فکر می کنید، است.»
بیکن توضیح می دهد که در جلسات تراپی سرنخ های ظریفی مانند زبان بدن و لباس می توانند به شخصیت مراجعان اشاره کنند. او می گوید «آیا فردی اتوکشیده هستند یا شخصیتی راحت دارند؟ این پوشش ها بازتابی از نوع شخصیت طرف مقابل است و من فکر می کنم نحوه زیستن شما نیز همینطور باشد.»
با آنکه رابطه بین فضاهای زندگی و شخصیت همچنان در حال بررسی است، تحقیقات به ارتباط های جالبی اشاره می کنند. مثلا دکتر «جوزف فراری» استاد روانشناسی در دانشگاه دی پاول متوجه شد که شلوغی و به هم ریختگی اغلب باعث می شود افراد احساس آشفتگی کنند و ممکن است علامتی برای میل به اهمال کاری باشد، ویژگی که مرتبط با سطح پایین تر وظیفه شناسی در سیستم بیگ فایو یا پنج عامل بزرگ شخصیت است.
سایر تحقیقات اشاره می کنند که رنگ دیوارها بر روحیه افراد اثر می گذارند و ممکن است اطلاعاتی درباره ترجیحات یا نیت های درونی شما بدهند. در تحقیقی که سال 2020 در چندین کشور انجام شد، مشخص شد که مردم رنگ مشکی را به غم، زرد و نارنجی را به لذت و قرمز و صورتی را به عشق ربط می دهند. بعضی رنگ ها مانند آن هایی که در آشپزخانه یا اتاق خواب استفاده می شوند حتی به خاطر تاثیر بر اشتها یا آرامش انتخاب می شوند. بنابراین چه ویژگی های مشخصی در خانه شما ممکن است سرنخ هایی درباره ویژگی های شخصیتی بیگ فایو شما بدهند؟
یکی از متخصصان پیشگام در درک اینکه شخصیت ما چطور خود را در فضاهای زندگیمان نشان می دهد، دکتر «ساموئل دی. گاسلینگ»، روانشناس شخصیت و اجتماعی، استاد روانشناسی در دانشگاه تگزاس در آستین و نویسنده کتاب «فضولی: وسایل شما چه چیزهایی درباره تان می گویند» است. او سال های زیادی را صرف بررسی این کرده است که چطور محیط های روزمره ما مانند اتاق خواب یا دفتر کارمان بازتابی از شخصیت واقعی ما هستند.
گاسلینگ و همکارانش در یکی از مشهورترین تحقیقاتش به اسم «اتاقی با یک سرنخ» قصد داشتند کشف کنند که غریبه ها می توانند فقط با مشاهده فضای زندگی یک نفر، ویژگی های شخصیتی بیگ فایو او را به درستی ارزیابی کنند یا خیر.
ناظران فضای زندگی 83 نفر از دانشجویان و افرادی را که به تازگی فارغ التحصیل شده بودند به همراه 94 فضای کاری بررسی کرده و انواع سرنخ ها در یک اتاق را بررسی کردند. آن ها سپس شخصیت ساکنان این اتاق ها را رتبه بندی کردند و این رتبه بندی ها را با خودارزیابی های افراد و گزارش های دوستان نزدیکشان مقایسه کردند.
گاسلینگ توضیح می دهد «به طور کلی ما از داوطلبان خواستیم فضاهای خود را در اختیار ما بگذارند و سپس هرگونه اطلاعات هویتی (مانند عکس های شخصی و غیره) را بپوشانند تا ارزیابی آن ها بر اساس ظاهرشان نباشد. ناظران عملا به مکان این غریبه ها می رفتند و سپس بدون دستورالعمل مشخصی، شخصیت فرد را از وضعیت اتاق او نتیجه می گرفتند.
سپس ما می سنجیدیم که آن فرد واقعا چطور شخصیتی بود. ساکن این مکان ها در تست NEO شرکت کردند و سپس دو نفر که این افراد را می شناختند گزارش هایی به عنوان آشنایان آن ها در اختیار ما گذاشتند.»
گاسلینگ می گوید این «تیم های شبیه FBI» وسایلی را که می دیدند، مانند کتاب ها، عکس ها، سطح آشفتگی اتاق و سایر سرنخ ها را ثبت می کردند، گرچه هیچ معیاری برای اینکه دنبال چه چیزی بگردند وجود نداشت. محققان سپس قضاوت ناظران درباره شخصیت افراد را با گزارش های خود ساکنان و آشنایان آن ها مطابقت می دادند و اینکه کدام سرنخ های موجود در اتاق بیشتر از همه شخصیت فرد را منعکس می کردند.
نتایج شگفت انگیز بود. ناظران اغلب می توانستند ویژگی های بیگ فایو یک فرد را با دقت عالی فقط با بررسی چیدمان اتاق، دکوراسیون و سطح نظم آن بسنجند. مشخص شد که فضاهای زندگی ما نقش یک بوم نقاشی سفید را دارند که شخصیت های ما را روی خود نشان می دهند و از طریق دارایی ها، عادات و حتی به هم ریختگی هایی که به جا می گذاریم، «ردپاهای روانشناسی» از ما به جا می ماند.
با آنکه بسیاری از افراد تصور می کنند ساده ترین ویژگی که در خانه یک نفر مشخص می شود وظیفه شناسی است، تحقیق دکتر گاسلینگ نشان داد که در واقع گشودگی است که با بیشترین دقت تشخیص داده می شود. در مطالعه او روی دفتر کار، سرنخ هایی برای گشودگی بالا شامل یک فضای کار منحصر به فرد، دکوراسیون سنجیده و مجموعه ای از انواع کتاب، مجله و سی دی بود.
همین الگو در مطالعه روی اتاق خواب دیده شد، جایی که دکوراسیون منحصر به فرد و مجموعه ای متنوع از کتاب ها و نشریات شاخص های محکمی برای گشودگی بودند. دکتر بیکن از این یافته شگفت زده نشده است. او می گوید «افرادی که سطح پذیرش بالایی برای تجربه های تازه دارند اغلب بسیار خلاق هستند و به یک خروجی برای خلاقیت خود نیاز دارند. به عنوان چنین شخصیتی شما حتما نیازی نیست برای خلاق بودن هنرمند باشید و به ایده های جدید بیاندیشید.»
او می گوید که ایده های جدید اغلب در انواع رسانه ها و اشیائی که افراد با گشودگی بالا برای فضاهای خود انتخاب می کنند، خود را نشان می دهند. دکوراسیون متمایز نشانه دیگری است. بیکن توضیح می دهد که «اگر واقعا سطح گشودگی بالایی دارید، ممکن است چیزهای مختلف را امتحان کنید تا ببینید که نتیجه خوبی دارند یا نه، به جای اینکه سعی کنید از قوانین دکوراسیون مشابهی پیروی کنید. فضای شما ممکن است اندکی از سبک های مختلف و نامرتبط باشد.»
کسی که از تجربه های جدید زیاد استقبال می کند، همچنین ممکن است رنگ های غیرعادی را امتحان کند. گرچه چنین چیزی شاخص مشخصی در تحقیق گاسلینگ نبود. از طرف دیگر بیکن اشاره می کند که شخصیت های با گشودگی بالا ممکن است در گرفتن تصمیم های دائمی برای فضای خود تردید داشته باشند. این موضوع مشخص می کند که چرا رنگ های دیوار جسورانه یا وسائل تزئینی شاخص در یافته های گاسلینگ چندان برجسته نبودند.
برای شناخت بیشتر این ویژگی در سیستم بیگ فایو، مقاله زیر را مطالعه کنید:
دکتر بیکن می گوید «اگر شما در وظیفه شناسی نمره بالایی داشته باشید، ممکن است در فضای کار یا خانه خود منظم تر باشید. شما بیشتر از کسی که ویژگی های شخصیتی دیگر دارد، سازماندهی مشخص تر و دقیق تری خواهید داشت.»
افرادی که سطح وظیفه شناسی بالایی دارند، معمولا منظم، مسئولیت پذیر، وظیفه شناسی و خودانضباط هستند. در تحقیقی روی 1300 شرکت کننده، افراد با سطح وظیفه شناسی بالا گزارش دادند که اتاق خواب، میز و آپارتمان خود را به دفعات بیشتر تمیز می کنند و عاداتی مانند مرتب کردن تخت خواب و تمیزکردن خانه پس از رفتن مهمان ها دارند. این شخصیت ها همچنین معمولا عادت داشتند فایل‌های کاری، اسناد مهم و کتاب‌هایشان را طبق یک قاعده و نظم مشخص بچینند.
جای تعجب ندارد که تحقیق گاسلینگ نشان داد که تمیزی و نظم آشکارترین شاخص ها برای سطح وظیفه شناسی بالا بودند، اما او اشاره می کند که این موضوع فراتر از یک میز مرتب است. او می گوید «بین یک به هم ریختگی تصادفی و میز شلوغ و یک میز فوق العاده شلوغ تفاوت وجود دارد.»
این گفته او به این معناست که برای یک فرد فوق العاده وظیفه شناس نیز طبیعی است که گاهی زمانی که سرش شلوغ است، محیط کار شلوغی به صورت موقت داشته باشد. حتی اگر فردی قبل از ورود ناظران محیط اطراف را تمیز کرده باشد، سرنخ های مشخص تری وجود دارند که یک فرد با سطح وظیفه شناسی بالا را نشان دهند، مانند «یک کشوی مخصوص گیره های کاغذ» یا «خودکارهایی که بر اساس رنگ مرتب شده اند.»
گاسلینگ توضیح می دهد که «شما نمی توانید ناگهان این چیزها را در یک بعدازظهر با مرتب کردن به وجود آورید.» این در واقع یکی از دلایلی است که چرا فضای زندگی مردم اطلاعات زیادی در خود دارند. به این دلیل که این فضاها در واقع اقدامات متعددی را طی هفته ها، ماه ها و سال ها نشان می دهند. فضای زندگی شما در واقع مجموعه ای از چیزهایی است که در طول زمان جمع کرده اید؛ از کتاب ها و نحوه چیدمانشان گرفته تا خرده ریزهای تزئینی مختلفی که در اطرافتان دارید.
برای شناخت بیشتر این ویژگی در سیستم پنج عامل بزرگ شخصیتی، مقاله زیر را مطالعه کنید:
با آنکه دو ویژگی استقبال از تجربه های جدید و وظیفه شناسی در فضای زندگی افراد نمایان تر هستند، دکتر بیکن اشاره می کند که برونگرایی را می توان از این موضوع تشخیص داد که یک خانه چقدر برای دورهمی و معاشرت های اجتماعی مناسب است.
او یکی از دوستان با سطح برونگرایی بالا را توصیف می کند که هنگام بازسازی خانه خود توجه زیادی به این کرد که آدم ها زمان ورود خانه به کجا می آیند و می نشینند و خانه حتما به حیاط خلوت راه داشته باشد تا برای پذیرایی مناسب باشد.
تحقیق دکتر گاسلینگ این تفکر را تایید کرده و یک فضای دعوت کننده و مشترک را به عنوان اصلی ترین شاخص برونگرایی معرفی می کند. او می گوید «مهمان نواز بودن فضا مهمترین چیز (برای برونگرایان) بود و ما به خصوص متوجه شدیم که چنین چیزی درباره فضاهای کاری نیز صادق است. بنابراین مکان های برونگرایان مهمان نواز بود، آن ها صندلی برای نشستن داشتند و یک ظرف شکلات روی میزشان بود تا شما را وسوسه کند. اگر دری داشتند، در اتاقشان بیشتر باز بود. در حالیکه در اتاق افراد درونگرا بیشتر بسته بود.»
او همچنین اشاره می کند که ترتیب صندلی ها اغلب فضای یک فرد درونگرا را از برونگرا متمایز می کند. برونگرایان معمولا صندلی ها را طوری می چینند که گفتگو و دورهمی را تشویق کند، در حالیکه درونگرایان ممکن است یک صندلی راحتی تک نفره را برای مطالعه انتخاب کنند.
برای شناخت بیشتر این ویژگی در سیستم پنج عامل بزرگ شخصیتی، مقاله زیر را مطالعه کنید:
تشخیص سطح سازگاری افراد از فضای زندگی یا کار آن ها کمی چالش برانگیزتر است. در تحقیق گاسلینگ روی اتاق خواب، تنها چند سرنخ مانند یک اتاق رنگارنگ تر یا وسایل جدیدتر، ارتباط اندکی با سطح سازگاری بالا را نشان دادند.
گرچه بیشتر نتایج به ارتباط کم بین فضای فرد و ارزیابی دقیق این ویژگی اشاره کردند. محققان انتظار داشتند که افراد با سطح سازگاری بالا فضاهای شاد و مهمان نوازی داشته باشند، اما یافته ها مهر تایید بر این فرضیه ها نزدند.
با آنکه تحقیق گاسلینگ اشاره می کند که سازگاری را به راحتی با فقط توجه کردن به دکوراسیون فضا نمی توان تشخیص داد، بیکن عقیده دارد که سرنخ های ظریفی وجود دارند. او اشاره می کند که سطح سازگاری بالا ممکن است خودش را در «بافت های ملایم و نورپردازی گرم» یا ویژگی هایی که فضا را برای مهمانان راحت کند، نشان دهد.
جزئیاتی مانند دمای مطبوع اتاق یا یک نقشه باز، مانند آشپزخانه ای که به اتاق نشیمن راه دارد، می تواند نشانه هایی برای شخصیتی باشند که برای راحتی و برقراری ارتباط ارزش قائل می شود.
برای شناخت بیشتر این ویژگی در سیستم NEO مقاله زیر را نیز بخوانید:
گاسلینگ می گویند «مردم به خوبی می توانند روان رنجوری را تشخیص دهند، اما نحوه آن را نمی دانیم.» در فضاهای کاری، بعضی سرنخ ها نشان می دهند که افراد با سطح روان رنجوری بالا نظم کمتری دارند و تمیزی را کمتر رعایت می کنند، اما ارتباط بین این دو به محکمی سایر ویژگی های بیگ فایو نیست.
یک یافته جالب این بود که افراد با روان رنجوری بالا اغلب سلیقه موسیقی محدودتری داشتند. در تحقیق مربوط به اتاق خواب، فضاهای منظم، تمیز و با نورپردازی خوب، بدون لباس هایی که این طرف آن طرف ریخته باشند، به طور متوسط یکی دیگر از سرنخ های دقیق برای روان رنجوری پایین بودند.
گرچه با وجود این الگوها، گاسلینگ هشدار می دهد که نباید بیش از حد روی یک سرنخ نتیجه گیری کرد. او به یک یافته به خصوص «تامل برانگیز» اشاره می کند: فضاهایی که در آن ها جمله های الهام بخش وجود دارد. او توضیح می دهد «افراد ساکن در این فضاها معمولا روان رنجوری بالایی دارند. بنابراین تقریبا به نظر می رسد که آن ها به نوعی سعی می کنند از نظر روانی هیجان خود را تنظیم کنند.
من می گویم که این شخصیت ها در تلاش هستند تا از محیط تقریبا برای تنظیم اضطراب ها و نگرانی های خود استفاده کنند. یک فرد نگران در مقایسه با کسی که نگرانی ندارد، با یک جمله یا نقل قول الهام بخش بیشتر ارتباط برقرار می کند. بنابراین شاید به همین دلیل باشد که این جملات را روی دیوار فضای زندگی آن ها می بینیم.»
بیکن نیز می گوید که افراد با سطح روان رنجوری بالا ممکن است رنگ های خنثی و آرامش بخش را برای کمک به تنظیم احساسات خود انتخاب کنند، گرچه او نیز موافق است که شناسایی این سرنخ ها ممکن است سخت باشد.
او با اشاره به مشتریان با روان رنجوری بالای خود می گوید «آن ها از نظر عاطفی در زندگی بسیار درگیر هستند که دوست داشتنی است. اما در عین حال این افراد مجبورند محیط خود را خنثی تر نگه دارند تا خود را بیش از حد و بدون دلیل تحریک نکنند، چون در حالت عادی به آن سمت گرایش دارند.»
برای شناخت بیشتر این ویژگی، مقاله زیر را مطالعه کنید:
تشخیص ویژگی های شخصیتی بیگ فایو از روی بررسی فضای زندگی افراد محدودیت های خود را دارد. همانطور که بیکن اشاره می کند، یک فضا ممکن است شخصیت فرد را منعکس نکند اگر آن شخص در حال تجربه دوره آشفته ای در زندگی خود باشد.
ویژگی های شخصیتی متناقض نیز تنش درونی ایجاد می کنند، بنابراین مشاهده الگوی شخصیتی مشخص در نحوه دکوراسیون فضای زندگی یک فرد، سخت تر خواهد بود. این پیچیدگی همچنین ممکن است مشخص کند که چرا محققان در مطالعه گاسلینگ در شناسایی دقیق ویژگی هایی مانند سازگاری، با چالش مواجه بودند.
در بعضی از موارد کلیشه های جنسیتی بر ارزیابی ویژگی های شخصیتی اثر می گذارند. بیکن می گوید «ما متوجه شدیم ناظران وارد اتاق می شدند و می گفتند: اوه، این اتاق متعلق به یک زن است، بسیار خوب، پس من امتیاز روان رنجوری و سازگاری ام را کمی افزایش می دهم و مشخص شد این کار درباره روان رنجوری یک اقدام معتبر بود، اما درباره سازگاری نبود.»
داوران اتاق در این مطالعه نیز تمایل داشتند سرنخ های مرتبط با وظیفه شناسی بالا را با سازگاری بالا مرتبط بدانند، حتی با آنکه داده ها ارتباط محکمی را بین این دو نشان نمی دادند. از طرفی فضاهای مشترک، تحلیل شخصیت افراد را بسیار دشوارتر می کنند.
بیکن اشاره می کند که در روابطی که فرد با کسی همخانه است یا ازدواج کرده «نظر فردی که عقاید قوی تری دارد، حرف آخر نیست. بنابراین اگر من واقعا سطح استقبال از تجربه های جدید بالایی داشته باشم و رنگ های روشن و جسورانه را دوست دارم، اما همسرم رنگ های کلاسیک را ترجیح می دهد، آنوقت چی؟»
نتیجه اغلب یک سازش است، مانند دیوارهای کلاسیک با یک اثر هنری جسورانه که باعث می شود تشخیص ویژگی های شخصیتی فرد در یک محیط مشترک سخت تر باشد. گاسلینگ اشاره می کند که سرنخ های شخصیت شناسی در یک فضا را می توان در سه کانال روانشناختی دسته بندی کرد:
این کانال ها فراتر از حدس زدن ویژگی های بیگ فایو فرد عمل می کنند. گاسلینگ تاکید می کند که سیستم پنج عامل بزرگ شخصیتی تنها نگاهی «بسیار سطحی» به داستان زندگی یک فرد می اندازد. با آنکه ممکن است یک برداشت اولیه فراهم کند، به سختی لایه رویی شخصیت فرد را کنار می زند.
او می گوید که شناخت کامل یک فرد شامل درک اهداف، ارزش ها و داستانی می شود که او حول هویت خود و اینکه چه مسیری را در زندگی طی کرده، شکل داده است. این داستان ها را در فضاهای زندگی می توان یافت، اما خواندن آن ها نیازمند مشاهده دقیق و چشمانی برای سرنخ های عمیق تر است. بیگ فایو در نهایت فقط یک نقطه شروع است.
